پیشگیری از ابتلا به ویروس HTLV چطور ممکن است؟
در حال حاضر هیچ واکسن موثری بر علیه این عفونت وجود ندارد و از طرف دیگر پیامدهای پزشکی، اجتماعی و فرهنگی ناشی از عفونت HTLV-1 برای بیماران و خانواده آنها بسیار شدید می‌باشد، پیشگیری از ابتلا به این عفونت بسیار مهم است.
انتقال این ویروس از طریق فرآورده‌های خونی با غربالگری آنتی‌بادی این ویروس در خون‌های اهدایی کاهش می‌یابد. در برخی از کشورها غربالگری داوطلبان اهدای خون از نظر آنتی بادی HTLV همراه با حذف گروه‌های پرخطر از اهدای خون منجر به انتقال پایین این عفونت از طریق انتقال خون شده است. در حال حاضر کلیه خون‌های اهدایی در استان‌های خراسان رضوی، شمالی و جنوبی از نظر آنتی‌بادی‌های HTLV غربالگری می‌شوند اما در سایر مناطق کشور برنامه خاصی برای این منظور وجود ندارد.
انتقال ویروس از مادر به فرزند یکی از راه‌های مهم انتقال HTLV می‌باشد که باعث ایجاد بیماری می‌گردد؛ بنابراین بررسی مادران از نظر این ویروس در مناطق بومی عفونت نقش مهمی در پیشگیری ایفا خواهد کرد. ابتلا به عفونت HTLV-1 در آزمایشات رایج دوران حاملگی، در اکثر مناطق دنیا به صورت رایج انجام نمی‌شود اما در برخی مناطق بومی انجام می‌شود.
در مادران آلوده عدم تغذیه با شیر مادر باعث کاهش قابل توجهی در میزان ابتلای شیرخواران می‌گردد. اگر چه این موضوع ممکن است در کشورهای در حال توسعه باعث عوارض عمده‌ای از جمله سوء‌تغذیه در نوزادان و افزایش مرگ و میر آنها گردد.
عفونت HTLV-1 همانند دیگر عفونت‌های مقاربتی، مرتبط با تماس جنسی محافظت نشده، داشتن شرکای جنسی متعدد و وجود زخم در اندام تناسلی می‌باشد. لذا انتقال جنسی این ویروس با پایبندی به اصول اخلاقی و پرهیز از تماس‌های جنسی ناسالم به سادگی قابل پیشگیری خواهد بود. و بالاخره مشاوره و آموزش به معتادان تزریقی در مورد کاهش آسیب می‌تواند در پیشگیری از عفونت HTLV-1 در این افراد موثر باشد.
همچنین باید توجه داشت مشکلات روانپزشکی مانند افسردگی، اضطراب و نقص در روابط بین فردی در افراد آلوده شایع است. لذا دسترسی افراد به اطلاعات صحیح در مورد HTLV-1 و مشاوره مناسب آنان اهمیت بسیار زیادی دارد. به‌طور کلی آموزش مهمترین اصل برای پیشگیری از انتقال عفونت HTLV-1 به دیگران است.
